ETN
Vóór de introductie van ETN is in de automotive bedrijfstak jarenlang voor accu’s gebruik gemaakt van DIN nummers ter identificatie. Het DIN nummer, bestaande uit 5 cijfers, was uniek voor elk accutype. Het beschreef de fysieke, mechanische en elektrische eigenschappen. Echter is het assortiment aanzienlijk toegenomen en door globalisering en nieuwe technologieën was er behoefte aan eenduidigheid en standaardisatie. Uit deze behoefte is ETN ontstaan.
Doel van ETN
- Uniform en informatief Europees nummersysteem
- Gemakkelijk te vergelijken elektrische specificaties voor batterijen
- Eenvoudige identificatie van een batterij voor automobielproducenten, hun toeleveranciers en eindgebruikers
- Duidelijk gedefinieerde classificatie van de batterij met specificaties van mechanische en elektrische eigenschappen
Structuur van ETN
- GROEP A: Spanning en de nominale capaciteit (Cn)
- GROEP B: Afmetingen, schakelschema, bodemlijst, etc.
- GROEP C: Koudstartstroom volgens NEN-EN 50342 (ICC)
Structuur van groep B
Fysieke karakteristieken zoals:
- afmetingen van de behuizing
- schakelschema (plaats van de pluspool en minpool)
- dekseltype
- bodemlijst
- handgrepen
- gasafvoersysteem
- trillingsbestendigheid
- levensduur
Structuur van groep C
Groep C vermenigvuldigd met factor 10 resulteert in de koudstartstroom in Ampères (A):
Groep C is gebaseerd op een vaste stapgrootte voor de koudstartstroom:
Groep C koudstarttest bestaat uit 3 delen:
- 10 seconden ontladen met ICC
- 10 seconden pauze (t.b.v. omschakeling stroom op testapparatuur)
- ontladen met 0,6 x ICC tot 6V (12 Volt startaccu)