Compensatiekabel

Een lood-zwavelzuur accu heeft een bepaalde interne weerstand. Deze weerstand wordt onder andere bepaald door de bouw van de accu. Een accu met veel platen heeft een lagere weerstand dan een accu met minder platen per cel. Een accu heeft loden roosters, door uitharding en corrosie verandert de weerstand van deze roosters en daarmee ook die van de accu. Tijdens het laden en ontladen van de accu vinden chemische processen plaats, door deze processen verandert de samenstelling en daarmee de weerstand van het actieve materiaal van de accu. Een droog voorgeladen accu wordt op een andere wijze gemaakt dan een natte accu, ook dit heeft invloed op de weerstand. Zelfs in het productieproces kunnen al kleine verschillen in weerstand ontstaan door wijziging in temperatuur of luchtvochtigheid. Over een korte periode is deze invloed minimaal, op de lange termijn (’s zomers of ’s winters) duidelijk merkbaar.

Bij een serieschakeling van 2 of meerdere accu’s zal door elke accu dezelfde stroom lopen. De spanning van de lader zal zich over de accu’s verdelen. Bij gelijke weerstand zullen alle accu’s dezelfde spanning krijgen. Indien een accu echter een (iets) hogere weerstand heeft dan de andere zal deze accu ook een hogere spanning krijgen. Het aangevoerde vermogen aan deze accu zal dan ook hoger zijn. Bij ontladen accu’s is dit meestal niet meetbaar, zodra de accu’s volledig geladen zijn kan het verschil in weerstand er voor zorgen dat de accu met de hoogste weerstand warmer wordt. Hierdoor vermindert de weerstand waardoor de spanning beter verdeeld wordt. Echter de corrosie wordt hoger, waardoor de accu sneller veroudert en de weerstand sneller verandert.

Bij parallel schakelen van 2 of meerdere accu’s zal elke accu dezelfde spanning van de lader krijgen. De accu met de laagste weerstand zal echter meer stroom krijgen dan de andere accu. Hierdoor is deze accu sneller geladen dan de andere. Zodra deze accu vol is geeft deze tegenspanning aan de lader/dynamo, waardoor de laadstroom afneemt. De andere accu(‘s) komen niet vol en gaan langzaam sulfateren. De volle accu wordt geleidelijk steeds meer overladen.

De gele kabel is een zogenaamde “compensatiekabel”. Bij een kleine ongelijkheid van de parallele accu’s zal door deze kabel een kleine stroom gaan lopen, waardoor de accu’s weer gelijk getrokken worden. De kabel staat in schema’s veelal in het midden getekend, in de praktijk wordt deze meestal aan de (+) of (-) polen bevestigd. Door deze kabel loopt nagenoeg geen stroom, de diameter mag derhalve enkele maten kleiner zijn dan die van de andere kabels. Door een ampèremeter in de compensatiekabel te plaatsen kunnen (beginnende) defecten opgespoord worden.