LOODZUUR ACCU
De loodzuur accu is een oplaadbare galvanische cel. Tegenwoordig is de loodzuur-accu het meest gebruikte type accu in auto’s. De reden dat de lood zwavelzuuraccu zo’n grote vlucht genomen heeft komt deels door de vrij hoge spanning van 2V. Een Nikkel Cadmiumbatterij heeft bijvoorbeeld een spanning van slechts 1,2V.
De hoge spanning betekent dat, bij een gegeven stroom, het geleverd vermogen (Watts) groter is dan dat van bijvoorbeeld weer de Nikkel Cadmium batterij. Daarnaast is een lood zwavelzuuraccu in staat een zeer hoge stroom te leveren bij een relatief kleine spanningsval.
De capaciteit van de accu wordt uitgedrukt in ampère-uur (1 ampère-uur is gelijk aan 3600 coulomb). Naarmate men echter de accu zwaarder belast en sneller oplaadt, neemt deze capaciteit af.
Als de accu lange tijd niet gebruikt wordt, treedt er door zelfontlading verlies aan lading op. Bovendien wordt het loodsulfaat dan geleidelijk in een minder actieve vorm omgezet. Daarbij laat het ook los van de elektroden en zakt het naar beneden in de sedimentatieruimte onder de platen. Tijdens dit sedimentatieproces kan er kortsluiting ontstaan.
| Voordelen | Nadelen |
| + Grote eenvoud: het elektrochemische systeem bestaat slechts uit water, zwavelzuur en lood. | – Lage energie per massa-eenheid, in de orde van 108 kJ/kg (30 Wh/kg). |
| + Ze kunnen hoge elektrische stroom leveren, bijvoorbeeld voor startmotoren van auto’s. | – Omdat de cellen in de meeste accu’s een vloeibaar elektrolyt hebben, ontstaat bij overladen knalgas, een explosief mengsel van zuurstof en waterstof. |
| + Relatief hoog vermogen per massa-eenheid. | – De zeer corrosieve werking van zwavelzuur. |
| + Relatief goedkoop. | |
| + Gemakkelijk te recyclen. Er zijn geen ingewikkelde scheidingsprocessen nodig. | |
| + De hoge spanning van ruim 2,0 volt per cel (hoger dan zink-kool, maar lager dan lithium-ion). De elektrochemie van de lood zwavelzuuraccu. |