ANTIMOON ACCU
Lood Antimoon accu is een legering die al zeer lang gebruikt wordt voor het vervaardigen van roosters en celverbinders. Het grote voordeel van Antimoon als belangrijkste legeringsmetaal is dat de legering relatief eenvoudig te gieten is. Daarnaast worden de roosters mechanisch zeer sterk en corrosiebestendig. Een nadeel is dat Antimoon een katalysator is voor waterverbruik waardoor de accu onderhoud nodig heeft.
De hoeveelheid Antimoon in de legeringen is over de jaren wel steeds minder geworden. 30 jaar geleden was dit 4% en inmiddels nog maar 1,6%. Door elementen toe te voegen als Seleen en Arseen wordt een zeer fijne kristalstructuur verkregen voor een zeer goede corrosiebestendigheid. Een accu opgebouwd uit laag Antimoon positieve platen samen met Lood-Calcium negatieve platen wordt een hybride genoemd.
Lood antimoon accu
Basis voor de lood-antimoon accu is een roosterplaat uit een legering van lood met een antimoon, soms tot wel 12% of meer. Het antimoon versterkt het zachte lood, zorgt voor betere hechting van actieve massa en beschermt tegen corrosie. Vaak worden extra bestanddelen zoals selenium en zelfs arsenicum toegevoegd om de eigenschappen verder te verbeteren.
Bij het gassen aan het eind van de lading kan uit het antimoon een zeer giftige gas ontstaan: Stibine, ook wel antimoonhydride (SbH3) genoemd. De geur is onmiskenbaar die van rotte eieren. Stibine is thermisch niet erg stabiel: het ontbindt langzaam bij kamertemperatuur. De ontbindingsproducten zijn waterstof en antimoonmetaal, dat als een dun laagje neerslaat op de negatieve plaat. Hierdoor daalt de gasspanning aan de negatieve plaat met soms wel 200mV zodat de accu eerder gaat gassen en er dus meer waterverbruik optreedt. Ook stijgt de zelfontlading.
Naarmate er meer antimoon is afgezet op de negatieve plaat zal bij het laden ook meer stibine worden gevormd. Meer stibine betekent meer antimoonafzetting op de negatieve plaat en zo komt het dat het watergebruik en de zelfontlading van een loodantimoonaccu met het verstrijken van de tijd steeds hoger wordt.
Om het watergebruik en de zelfontlading te verbeteren wordt een laag-antimoonlegering gebruikt, met een gehalte van 1-3%.